Biblia Tysiąclecia (modyfikowana przez tysiąc lat)
Rdz 19,17 A gdy ich już wyprowadzili z miasta, rzekł jeden z nich: Uchodź, abyś ocalił swe życie.
Nie oglądaj się za siebie i nie zatrzymuj się nigdzie w tej okolicy, ale szukaj schronienia w górach,
bo inaczej zginiesz!
(góry chronią przed falą uderzeniową i promieniowaniem)
Rdz 19,26 Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli.
(straciła wzrok jak wielu ludzi, w wyniku wybuchu bomby atomowej w Japonii ale także na poligonach,
dlatego nie mogła się ruszyć)
Rdz 19,28 I gdy spojrzał w stronę Sodomy i Gomory i na cały obszar dokoła,
zobaczył unoszący się nad ziemią gęsty dym, jak gdyby z pieca, w którym topią metal.

Mahabharata

"Kiedy wojownicy ci dowiedzieli się odpowiednio wcześniej o niebezpieczeństwie użycia
tej broni, zrywali z ciała wszystkie metalowe elementy, wskakiwali do rzek, obmywali
siebie i wszystko, czego dotknęli. Pod wpływem tej broni wojownikom wypadały włosy,
schodziły paznokcie z rąk i nóg, wszystko co żywe bladło, ponieważ "dotknięte zostało
śmiertelnym tchnieniem boga".

Oto co mówi Mahabharata:
"Osmolony żarem tej broni świat zataczał się od gorąca. Poparzone słonie biegały oszalałe
tam i z powrotem [...] Woda wrzała, wszystkie ryby wyginęły [...]
Drzewa kładły się pokotem [...] Konie i wozy bojowe płonęły [...] Roztaczał się przerażający
widok. Ciała były zmasakrowane potwornym żarem, nie miały już w sobie nic ludzkiego.
Nigdy przedtem nie było tak straszliwej broni, nigdy przedtem o takiej broni
nie słyszeliśmy".

Zupełnie jak raport z Hiroszimy po zrzuceniu pierwszej bomby atomowej 6 sierpnia 1945 roku!
Nie chciałbym, aby Mahabharata zawierała wspomnienia z przyszłości..."

EvD "Czy się myliłem" - książkę można pobrać TUTAJ

Mahabharata (drugie lub pierwsze tysiąclecie przed naszą erą)
Jeden z dwóch głównych hinduistycznych poematów epickich (obok Ramajany), znajdujący się w kategorii smryti i należący
do głównych dzieł literatury indyjskiej. Zawiera 200 tysięcy wersów, opowiada o historii starożytnych Indii.